Στα 1.300 περίπου μέτρα, πάνω στο βουνό Βίτσι του νομού Καστοριάς, υπάρχει ένα διαμάντι...
Ενα διαμάντι παλιό, που ο χρόνος το χει λαβώσει, αλλά μια αγάπη το κρατάει στα πόδια του, θεμελιωμένο και ριζωμένο μέσα στα χρόνια εκεί θεματοφύλακας του βουνού, να ιστορεί τα παλιά, και να ανοίγει φιλόξενη αγκαλιά για τα καινούρια...
Το Πολυκέρασο....
Ενα μικρό χωριό, που κλέβει κομμάτι της καρδιάς όποιου περάσει... Φιλόξενο, ζεστό, γεμάτο ψυχή.... Ένας από κείνους τους μικρούς ξεχασμένους τόπους της Ελλάδας που σκλαβώνει τη σκέψη, που κερδίζει τη καρδιά, που υπόσχεται ζωή... για αύριο όταν οι πόλεις δεν θα μας χωρούν, όταν τα λίγα θα είναι πολύτιμα, όταν η άπλα και η ανάσα θα είναι ανάγκη...
Είχα την τύχη τα τελευταία 11 χρόνια να το χω συναντήσει - έγινα κομμάτι του, είναι πλέον και δικό μου χωριό, μια ελπίδα για το μέλλον μου... Το Πολυκέρασο, έγινε ο τόπος μου, κι είπα να σας συστήσω...
Χριστίνα Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου